DINSDAG 5 nov. (HealthDay News) – Hersenscans onthullen dat mensen met fibromyalgie minder goed in staat zijn om zich voor te bereiden op pijn als gezonde mensen en dat ze minder snel zullen reageren op de belofte van pijnverlichting.
Deze veranderde hersenverwerking zou kunnen verklaren waarom mensen met de mysterieuze chronische aandoening intenser pijn voelen en niet zo goed reageren op narcotische pijnstillers, aldus de onderzoekers. Hun bevindingen worden gepubliceerd in het nummer van 5 november van het tijdschrift Arthritis & Rheumatism .
Mensen zonder fibromyalgie kunnen mentaal sommige soorten verf die mensen ervaren verminderen, verklaarde Dr. Lynn Webster, president van de American Academy of Pain Medicine. “Voor mensen met fibromyalgie lijkt die mogelijkheid te worden gedempt als ze niet worden geëlimineerd,” zei Webster. “Ze kunnen misschien niet op dezelfde manier reageren op medicijnen of onze intrinsieke [natuurlijke] mechanismen voor het omgaan met pijn.”
Niemand weet wat de oorzaak is van fibromyalgie, wat gepaard gaat met wijdverspreide gewrichts- en spierpijn. De stoornis treft 3,4 procent van de vrouwen en 0,5 procent van de mannen in de Verenigde Staten, volgens de studie. Oudere vrouwen hebben de meeste kans te lijden aan fibromyalgie, die meer dan 7 procent van de vrouwen tussen de 60 en 79 jaar treft.
Onderzoekers voerden deze studie uit met 31 patiënten met fibromyalgie en 14 gezonde mensen.
De auteurs van het onderzoek gebruikten een MRI om de hersenen van elke deelnemer te scannen, aangezien een bloeddrukmanchet pijnlijk de kuit van de patiënt kneep, zei studie auteur Dr. Marco Loggia, van het Massachusetts General Hospital en de Harvard Medical School in Boston. Artsen pasten de druk van de manchet aan, zodat iedereen met of zonder fibromyalgie hun pijn zou beoordelen tussen 40 en 50 op een schaal van 100.
“Het geeft een zeer diepe, gespierde vorm van pijn,” zei Loggia. “Het is dichter bij de klinische pijn die een patiënt met fibromyalgie ervaart.”
Patiënten kregen ook een visueel signaal dat hen vertelde wanneer het manchet zou beginnen hun kalf te knijpen en wanneer de manchet zijn greep zou loslaten, waardoor onderzoekers konden zien hoe de hersenen zouden reageren op het anticiperen op zowel pijn als op verlichting.
Zoals verwacht hadden de mensen met fibromyalgie veel minder druk nodig om dezelfde pijnscore te bereiken als een gezond persoon, zei Loggia.
Maar de artsen merkten ook belangrijke verschillen op in de manier waarop bepaalde delen van hun hersenen voor, tijdens en na de pijn behandelden.
Eén hersengebied dat een veranderde respons vertoonde, was het ventrale tegmentale gebied (VTA), een groep neuronen in het centrum van de hersenen die reageert op beloning of straf. De VTA helpt bij het reguleren van de afgifte van dopamine, een pijnstillend hersenstof. Het speelt een cruciale rol in de reactie van een persoon op pijnstillers en is in verband gebracht met drugsverslaving.
“De VTA bij gezonde vrijwilligers geactiveerd vóór pijn en tijdens pijn, en de regio gedeactiveerd toen ze het ontlastingssignaal ontvingen. Mensen waren meer bezorgd over de pijn die zou komen en werden meer beloond door het signaal dat de pijn snel zou eindigen, “zei Loggia. “Bij mensen met fibromyalgie zien we dit niet. De activering is volledig afgestompt. ”
De veranderde reactie van de VTA kan ook verklaren waarom fibromyalgiepatiënten vaak niet reageren op narcotische pijnstillers, voegde hij eraan toe.
De onderzoekers noteerden ook een andere respons in het periaqueductale grijs (PAG), een kleine structuur in het midden van de hersenen die een rol speelt bij pijntransitie. “Bij dieren is aangetoond dat als je dit gebied elektrisch stimuleert, de pijnreacties omlaag gaan,” zei Loggia.
De PAG wordt geactiveerd bij gezonde mensen die een signaal hebben gekregen dat er pijn dreigt, terwijl ze zich voorbereiden op de pijn die nog gaat komen. Maar de regio wordt niet geactiveerd wanneer mensen met fibromyalgie worden gewaarschuwd voor tegemoetkomende pijn, wat suggereert dat ze minder goed in staat zijn om te waken tegen pijnsignalen, zei Loggia.
De studie biedt “nog een bewijs dat bij fibromyalgie er iets fundamenteel mis is, en dit idee dat het een perifere stoornis is vergist zich,” zei Dr. John Kassel, een professor in de neurologie en directeur van de afdeling neuromusculaire geneeskunde in de staat Ohio Universitair Werner Medisch Centrum.
Er zijn echter enkele nadelen aan het onderzoek en de conclusies ervan.
Loggia merkte op dat de veranderde hersenactiviteit kan worden verklaard door het feit dat fibromyalgiepatiënten constante pijn doorstaan en dat de stoornis de reactie van de hersenen heeft veranderd, in plaats van andersom.
“De gezonde vrijwilligers gaan van een toestand van geen pijn naar een toestand van pijn,” zei hij. “Maar fibromyalgiepatiënten gaan van een lager niveau van pijn naar een hoger niveau van pijn, wat van invloed kan zijn op de manier waarop ze de pijn en opluchting aanpakken.”
Bovendien konden de onderzoekers de respons van fibromyalgiepatiënten niet vergelijken met die van mensen met andere chronische pijnaandoeningen, aldus Kassel.
“Dit is misschien niet iets dat wordt veroorzaakt door fibromyalgie,” zei hij. “Het kan iets zijn dat gewoon gebeurt bij de meeste chronische pijnpatiënten.”
