Fibromyalgie en voetpijn
“Als het echt slecht gaat, hef dan gewoon je glas, stamp met je voeten en doe een dansje” , Leonard Cohen
Terwijl ik de afgelopen maanden na mijn heupoperatie mank liep, begon ik pijn in mijn voet te krijgen, een aandoening die ik nog nooit eerder had gehad. Ik speculeerde over de oorzaak. Te weinig gelopen de laatste tijd? Plantaire fasciitis? Van zachte sponsschoenen (GoWalk) overgestapt op zwaardere sneakers? Schuifelen na de operatie? De mogelijkheden zijn eindeloos. Niemand kan me vertellen wat de problemen zijn die mijn lopen belemmeren en bijna schokachtige pijn in de bogen en de bovenkant van mijn voet veroorzaken.
Opnieuw zat ik in een dilemma en begon te denken dat het gewoon een symptoom van fibromyalgie was. Waarom niet? Ik betrap mezelf erop dat ik al mijn ellende wijt aan dit duivelse syndroom… geen ziekte, maar een aandoening van het centrale zenuwstelsel. Het tast al mijn spieren, gewrichten en lichaamsdelen aan, dus de voeten zijn niet immuun. Dit is een gevaarlijke gemoedstoestand. Je kunt andere aandoeningen hebben die niet aan fibromyalgie kunnen worden toegeschreven. Maar de puzzel bleef bestaan. Moet ik andere schoenen proberen?
Ik heb reflexologie gehad, wat erg rustgevend en troostend is. Voetmassages zijn heerlijk en ik doe ze zelf. Toch blijft de pijn in de bogen en bovenkant van de voeten bestaan. Ik kan geen onderzoek vinden naar fibromyalgie en voetpijn. Helaas! werd ik doorverwezen naar de Chronic Pain Clinic, waar ik een geweldige gediplomeerde verpleegster en een fenomenale arts ontmoette die mij (nogmaals!) uitlegde over degeneratieve schijfziekte en pijn in de lumbale wervelkolom.
Ik leerde (opnieuw!) over pijn van deze schijven die kan uitstralen naar de benen en voeten. Aha! Ouder worden is niet voor lafaards. Het ene leidt tot het andere en het is een kwestie van extrapoleren, maar toch de punten van het complexe, maar prachtige centrale zenuwstelsel van het lichaam en de relatie ervan met de hersenen en zelfs de voeten met elkaar verbinden. Ik heb last van lage rugpijn en natuurlijk stralen die uitpuilende schijven pijn uit naar de benen en voeten, wat erger wordt door het overprikkelde centrale zenuwstelsel.
Het personeel van de kliniek vertelt me dat de meerderheid van hun cliënten fibromyalgie heeft. Toen ik de arts mijn korte versie van fibromyalgie gaf, zei hij dat het “goed geformuleerd” was.
Zoals welsprekend geschreven in de meest recente blog
Hebben we meer begrip nodig van de fysiologie van pijn (en andere symptomen) van dit fibromyalgiesyndroom (centrale sensitisatie)? Voor degenen onder ons die lijden aan chronisch overgestimuleerde zenuwen (in lekentaal) is alles wat we willen manieren vinden om een betere levenskwaliteit te leiden.
Dus nogmaals de behandeling: meditatie, wandelen, lichte yoga/chi gong/tai chi, het vermijden van stimulerende voedingsmiddelen zoals suiker, alcohol, cafeïne, gesprekstherapie om oude trauma’s aan te pakken die verantwoordelijk zijn voor deze aandoeningen, en het vermijden van stressvolle situaties of situaties die te stimulerend zijn. Kortom, een verandering van levensstijl terwijl we erkennen dat ons centrale zenuwstelsel niet volledig zal ‘herstellen’.
Dus, hoe zit het met mijn pijnlijke voeten nu het is vastgesteld dat mijn wervelkolom, die wel wat afwijkingen heeft (ah, maar we hebben allemaal deze degeneratieve schijfziekte naarmate we ouder worden!) berichten naar mijn hersenen stuurt dat wandelen mijn voeten pijn doet? Nou, er is enige hulp via paravertebrale blokkades die tijdelijk kunnen helpen bij been- en voetpijn, maar mij werd verteld dat fibromyalgie-cliënten het niet zo goed doen als anderen met schijfziekte, om alle hierboven genoemde redenen.
Niettemin ben ik blij dat er een mogelijkheid is dat ik langere tijd kan wandelen zonder voet- en rugpijn! Ik wandel korte tijd, zoals 15 minuten, meerdere keren per dag, en soms vul ik dit aan met mijn wandelstokken. “Hoop ontspringt eeuwig in de menselijke borst” (Alexander Pope).