fibromyalgie
Hoewel er veel aanhoudende speculatie is over wat tot fibromyalgie leidt, moeten de oorzaken ervan nog definitief worden vastgesteld en bevestigd. Recent onderzoek heeft over het algemeen aangetoond dat fibromyalgie hoogstwaarschijnlijk het gevolg is van wat wetenschappers centrale sensitisatie noemen, of ongewone reacties in het zenuwstelsel met betrekking tot pijnperceptie.
Fibromyalgia’s Biochemical Triggers
“De [huidige] consensus is dat fibromyalgie geen probleem is met de spieren, gewrichten of pezen, maar eerder een probleem is met het centrale zenuwstelsel”, zegt dr. Bruce Solitar, klinische universitair docent geneeskunde in de afdeling reumatologie bij NYU Medical Center / Hospital for Joint Diseases in New York. Hoewel het gemakkelijk is om te denken dat pijn gevoeld door iemand die geen fysieke schade aan het lichaam heeft ervaren, kan worden gecategoriseerd als puur psychosomatisch, zijn de gevoelens die een fibromyalgie-patiënt ervaart even reëel als elke andere pijn.
Dit werd duidelijk aangetoond toen onderzoekers MRI-beeldvorming deden bij patiënten met fibromyalgie. Toen ze op bepaalde delen van het lichaam van de deelnemers drukten, ontdekten ze dramatisch verhoogde activiteit in het pijncentrum van de hersenen. Eén theorie schrijft dit fenomeen toe aan een verhoogde afgifte van stof P, de chemische stof die zenuwen activeert wanneer er een pijnlijke stimulus is. “Bij fibromyalgiepatiënten wordt stof P zelfs bij afwezigheid van een pijnlijke prikkel afgegeven. En er lijkt een versterkte afgifte te zijn als er sprake is van een pijnlijke stimulus, “legt Dr. Solitar uit. Bovendien lijkt het regulerende effect van de hersenen, dat “downsignalen” uitzendt om pijn uit te schakelen, ook abnormaal bij mensen met fibromyalgie – dus wanneer een pijnlijke stimulus optreedt, wordt het versterkt in plaats van gedempt.
Fibromyalgia’s fysieke en emotionele triggers
Dus wat zorgt ervoor dat het zenuwstelsel op zo’n manier defect raakt? Wetenschappers zijn niet zeker, maar een aantal voorwaarden zijn gekoppeld aan de ontwikkeling van fibromyalgie. Waaronder:
Infectie. Het Epstein-Barr-virus en de virussen die influenza veroorzaken en hepatitis B en C zijn allemaal betrokken bij de ontwikkeling van fibromyalgie. “Deze virussen kunnen [lange termijn] effecten hebben op het immuunsysteem. Het is ook mogelijk dat virale deeltjes hechten aan gliacellen, dit zijn cellen in de hersenen die de neurotransmissie beïnvloeden [en de pijnrespons beïnvloeden], “zegt Dr. Solitar. Bovendien is er een goed ingeburgerde relatie tussen de ziekte van Lyme (veroorzaakt door een bacterie genaamd Borrelia burgdorferi) en fibromyalgie: sommige patiënten die zijn behandeld voor Lyme – en ogenschijnlijk herstellen – blijven de ongewoon hoge frequentie van niet-uitgelokte pijn ervaren die karakteriseert fibromyalgie.
Trauma. Soms is de ontwikkeling van fibromyalgie gekoppeld aan lichamelijk letsel, vooral in de bovenste (cervicale) wervelkolom. In andere gevallen gaat het gepaard met grote emotionele stress, zoals de dood van een familielid of het verlies van een baan. Het mogelijke verband tussen deze niet-gerelateerde vormen van trauma is de neurohormonale verandering die zowel lichamelijk letsel als emotionele stress kan veroorzaken. Psychologische processen kunnen veranderen – en kunnen worden veranderd door – veranderingen in de functie van hormoonregulerende centra zoals de hypothalamus en de hypofyse en bijnieren, die op hun beurt het zenuwstelsel kunnen beïnvloeden.
Fibromyalgia’s andere vaak voorkomende threads
“Fibromyalgie is in verband gebracht met alle leeftijdsgroepen, hoewel vrouwen tussen de 30 en 50 jaar een hogere incidentie van de ziekte hebben”, zegt Dr. Solitar. Hoewel deze verhoogde prevalentie bij jongere vrouwen een hormonale connectie suggereert, zegt hij dat het ook mogelijk is dat het verband houdt met de diagnose. “Vrouwen zijn doorgaans [meer zacht] (of gevoeliger voor pijn) dan mannen, dus als u uw diagnose baseert op gevoelige punten, zult u waarschijnlijk meer vrouwen met fibromyalgie diagnosticeren dan mannen.”
Ook ontwikkelt fibromyalgie zich vaak in meerdere leden van dezelfde familie, hoewel het niet duidelijk is of dit het resultaat is van genetische of milieueffecten. “Familieleden van mensen met fibromyalgie lijken gevoeliger te zijn dan anderen”, zegt Dr. Solitar, “maar er is niet veel overtuigend genetisch onderzoek dat er is.”
In veel gevallen is fibromyalgie nog steeds grotendeels onbekend. “Voor veel patiënten komen we niet met een goede verklaring voor de ontwikkeling van fibromyalgie”, merkt Dr. Solitar op. “We worden allemaal regelmatig blootgesteld aan stress. En hoewel trauma en infecties een veelvoorkomend [fibromyalgie] -thema lijken, zijn er veel mensen die zich langzaam maar zeker minder goed voelen. ‘
en zijn variërende reeks van symptomen verbaast vaak zowel patiënten als artsen. Er is nog steeds geen algemeen aanvaarde diagnostische bloedtest of biomarker voor de ziekte, hoewel patiënten levensveranderende fysieke beperkingen melden. Nu, nieuw onderzoek aan de Universiteit van Michigan koppelt het brede scala van fibromyalgiesymptomen aan een hersenmolecuul dat glutamaat wordt genoemd, waardoor de deur wordt geopend voor nieuwe behandelingsopties en preciezere methoden voor diagnostisch testen.
Fibromyalgie: nieuw bewijs kan helpen bij de diagnose
Symptomen van fibromyalgie lopen het hele spectrum van extreme vermoeidheid en flulike lichaamspijnen tot spijsverteringsproblemen en migrainehoofdpijn. Vanwege het ontbreken van een specifieke kwantitatieve of kwalitatieve test zijn artsen echter al lang gedwongen om te vertrouwen op het zelfrapport van een patiënt om deze ongrijpbare aandoening te helpen diagnosticeren. Om deze reden namen sommige artsen de kwaal niet serieus.
Baanbrekend onderzoek, uitgevoerd in 2002 door Daniel Clauw, MD, hoogleraar geneeskunde en decaan verbonden aan de Medical School van de Universiteit van Michigan, leverde het eerste solide biologische en fysieke bewijs dat fibromyalgiepatiënten echt intense pijn gevoeld wanneer ze zeiden dat ze dat deden. Een vorm van beeldvorming van de hersenen, een functionele MRI (fMRI) genoemd, toonde aan dat mensen met fibromyalgie veel gevoeliger waren voor pijn dan die in een controlegroep; Vergelijkbare niveaus van pijn veroorzaakten ook dat verschillende delen van de hersenen oplichten op de scans van de FM-groep dan die van de controlegroep.
De wijdverbreide aard van de chronische pijn geassocieerd met fibromyalgie – pijn die niet specifiek is voor een groep spieren of gewrichten – wordt momenteel onderzocht. “De meeste artsen waren van mening dat fibromyalgie een perifeer probleem was, waarbij de spieren en gewrichten betrokken waren, omdat dat is wat patiënten hebben meegemaakt en gerapporteerd”, zegt Richard Harris, Ph.D., onderzoekonderzoeker bij de Afdeling interne geneeskunde van de afdeling Reumatologie van de universiteit van Michigan Medical School, evenals een onderzoeker aan het Onderzoekscentrum voor chronische pijn en vermoeidheid van de universiteit; en een collega van Dr. Clauw. “Bevindingen uit ons nieuwe onderzoek suggereren dat fibromyalgie meer een aandoening van het centrale zenuwstelsel kan zijn. Dit maakt het moeilijker voor critici om de bevindingen weg te redeneren – patiënten kunnen geen MRI-testresultaat vervalsen. ”
Fibromyalia: glutamaat gekoppeld aan pijn
Dr. Harris en andere onderzoekers van de Universiteit van Michigan ontdekten dat pijnniveaus bij fibromyalgiepatiënten positief correleerden met de niveaus van glutamaat, een aminozuur en neurotransmitter (hersenstof) die verantwoordelijk zijn voor het stimuleren van zenuwcellen. “Toen patiënten behandelingen kregen om hun pijn te verminderen, daalde het glutamaatgehalte op een overeenkomstige manier”, legt Harris uit.
Eerder onderzoek toonde een verband aan tussen activiteit in een deel van de hersenen dat de insula (insulaire cortex) en pijn bij mensen met fibromyalgie wordt genoemd. De insula regio is ook betrokken bij stimuli van spieren en huid, naast interne sensaties zoals die van de darm. Deze associatie kan helpen bij het verklaren van de hogere incidentie van spijsverteringsproblemen, zoals irritable bowel syndrome, bij fibromyalgie. Andere fibromyalgie-geassocieerde aandoeningen, zoals angst- en migrainehoofdpijn, kunnen ook in verband worden gebracht met de betrokkenheid van het centrale zenuwstelsel, aldus Andrew Holman, MD, reumatoloog en assistent-klinisch professor in de geneeskunde aan de universiteit van Washington.
Fibromyalgie: onderzoek leidt tot nieuwe medicijnen
Nieuwe medicijnen zijn nu beschikbaar voor gebruik bij de behandeling van fibromyalgiasymptomen dankzij dit onderzoek. “De Food and Drug Administration heeft onlangs pregabaline (Lyrica) en duloxetine (Cymbalta) goedgekeurd, twee medicijnen die beide centraal werken, als een direct gevolg van het nieuwe onderzoek,” zegt Dr. Holman. “Fibromyalgie heeft zijn eigen proces, maar de problemen van het autonome zenuwstelsel die slaapstoornissen in de vierde slaap veroorzaken [een symptoom van fibromyalgie] komen voort uit dezelfde delen van de hersenen die verantwoordelijk zijn voor kwesties als darmmotiliteit [die betrekking heeft op IBS] en het basisgevecht of vluchtsyndroom [dat betrekking heeft op angstsymptomen]. ”
Hoewel deze bevindingen veel van de subtielere symptomen van fibromyalgiepatiënten bevestigen, is meer onderzoek nodig voordat fMRI-scantests deel uitmaken van een routinematige diagnose, zegt Harris. Tot die tijd benadrukt Harris hoe belangrijk het is je bewust te zijn van je symptomen en ze op de juiste manier te beheren. “Fibromyalgie is niet een van die aandoeningen waarbij je één ding kunt doen en dan ben je klaar,” merkt hij op. “Het is een kwestie van symptomen beheersen door een veelzijdige aanpak.”
- Medica-fibromyalgie
De precieze oorzaken van fibromyalgie blijven een kwestie van speculatie, dus de behandelingen van vandaag, zelfs die welke zijn goedgekeurd door de FDA, zijn op zijn best niet-specifiek. Veel farmaceutische opties zijn echter beschikbaar voor de behandeling van verschillende symptomen van fibromyalgie, die kunnen variëren van spierpijn en slaapproblemen tot depressie en angst.
Tot op heden zijn de antidepressiva duloxetine (Cymbalta) en milnacipran (Savella) en pregabaline (Lyrica), een antiseizuurmedicijn dat ook voor bepaalde soorten pijn wordt gebruikt, de enige voorgeschreven medicijnen die door de FDA zijn goedgekeurd, specifiek voor de behandeling van fibromyalgie. Maar artsen gebruiken veel andere medicijnen, goedgekeurd voor gerelateerde aandoeningen, om specifieke symptomen van fibromyalgie te behandelen. Veel van deze medicijnen behandelen meer dan één met fibromyalgie geassocieerd probleem. Zoals bij alle medicijnen, hebben veel van de hier vermelde medicijnen aanzienlijke bijwerkingen en interacties. Overleg met uw arts en uw apotheker over alle geneesmiddelen die u hebt voorgeschreven voordat u ze gebruikt. Dit zal u helpen te weten wat u kunt verwachten en wanneer u een probleem moet melden of op zoek moet naar een vervangend medicijn.
Pijnstilling en verbeterde slaap zijn de belangrijkste doelen van de behandeling met fibromyalgie en medicijnen, maar artsen schrijven ook verschillende medicijnen voor ter behandeling van depressie en vermoeidheid.
De volgende medicijnen worden vaak gebruikt bij de behandeling van fibromyalgie.
Pijnstillers
De meeste vrij verkrijgbare analgetica werken niet erg goed voor fibromyalgie, omdat de aandoening niet veel ontstekingen met zich meebrengt. Recept-opioïden en gelokaliseerde injecties kunnen soms nuttig zijn, afhankelijk van de specifieke symptomen.
- OTC-analgetica. Tylenol (acetaminophen) en niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s) zoals ibuprofen (Advil, Motrin) en naproxen (Aleve, Anaprox) kunnen bij sommige patiënten helpen. Ze worden echter over het algemeen aanbevolen voor patiënten met perifeer pijnsyndroom (met spieren en bindweefsel en / of het perifere zenuwstelsel in tegenstelling tot fibromyalgie, een aandoening van het centrale zenuwstelsel) naast fibromyalgie.
- Opioïde therapieën. Een opluchting van pijn is gemeld bij opiaten zoals tramadol (Ultram), en met de combinatie van tramadol en acetaminophen (Utracet) – die beide ook slaapproblemen kunnen verlichten. Hoewel werkzaam voor acute ernstige pijn, werken opioïden zoals hydrocodon / acetaminophen (Vicodin), propoxyfeen / acetaminophen (Darvocet), oxycodon / acetaminophen (Percocet) en oxycodon (OxyContin) niet zo goed bij langdurige chronische pijn, doorgaans spreken. Bovendien dragen ze het risico van verslaving en zijn ze in verband gebracht met andere bijwerkingen – bijvoorbeeld het verhogen van de gevoeligheid van het lichaam voor pijn, evenals aan slaperigheid en obstipatie.
- Injecties met triggerpoints. Injecties met lokale anesthetica (zoals lidocaïne en procaïne) en / of cortisone (een steroïde medicatie) kunnen helpen pijnlijke spieren, pezen of ligamenten te behandelen en cycli van pijn en spierspasmen te doorbreken.
Antidepressiva
Deze medicijnen helpen bij het reguleren van bepaalde chemische stoffen in de hersenen, neurotransmitters genaamd, die betrokken zijn bij verschillende fibromyalgiesymptomen, waaronder spierpijn, slaapproblemen en vermoeidheid. Om de beste resultaten te bereiken, worden ze soms in combinatie gebruikt. Die gewoonlijk voorgeschreven omvatten:
- Tricyclische antidepressiva. Amitriptyline (Elavil, Endep), nortriptyline (Pamelor) en doxepin (Sinequan), evenals het tetracyclische antidepressivum trazodon (Desyrel), verhogen de niveaus van norepinephrine en serotonine, neurotransmitters in de hersenen die pijnsignalen en depressie beïnvloeden, en hebben vaak een kalmerend middel , slaapverwekkend effect.
- Selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s). Tot deze groep behoren citalopram (Celexa), escitalopram (Lexapro), fluoxetine (Prozac), sertraline (Zoloft), fluvoxamine (Luvox) en paroxetine (Paxil).
- Selectieve remmers van serotonine en norepinefrineheropname (SSNRI’s). Deze nieuwere klasse van antidepressiva, ook bekend als dubbele opname-remmers, helpt bij het reguleren van de neurotransmitters serotonine en norepinephrine. Ze omvatten venlafaxine (Effexor), desvenlafaxine (Pristiq), duloxetine (Cymbalta) en Savella (milnacipran).
Spierverslappers
Medicijnen zoals cyclobenzaprine (Flexeril, Cycloflex en Flexiban), carisoprodol (Soma) en methocarbamol (Skelex) worden vaak voorgeschreven om pijnlijke spierspasmen te behandelen; ze worden meestal gebruikt voor verlichting op korte termijn.
Anticonvulsiva
Deze klasse geneesmiddelen wordt gebruikt voor fibromyalgie omdat deze medicijnen ook helpen bij de behandeling van neuropathische pijn, die optreedt wanneer zenuwen overmatig opgewonden zijn en ongevoelig moeten worden gemaakt. Geneesmiddelen in deze categorie omvatten pregabaline (Lyrica), evenals carbamazepine (Carbatrol, Epitol, Equetro, Tegretol en Tegretol-XR) en gabapentine (Gabarone, Neurontin).
Kalmerende middelen /
slaapmiddelen Rustgevende slaap is van cruciaal belang voor het verlichten van de symptomen van fibromyalgie. Als andere medicijnen (met name spierverslappers en antidepressiva) niet effectief zijn, kunnen artsen slaapmiddelen op de korte termijn voorschrijven, zoals zolpidem (Ambien), zaleplon (Sonata) en eszopiclon (Lunesta), die werken door de hersenactiviteit te vertragen om slaap mogelijk te maken . Dergelijke medicijnen verliezen vaak hun effectiviteit op de lange termijn echter.
Stimulerende
middelen Sommige artsen schrijven nu medicijnen voor die worden gebruikt voor aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit, zoals methylfenidaat (Ritalin), dextroamfetaminesulfaat (Dexedrine) en modafinil (Provigil) om symptomen van vermoeidheid en “hersenmist” (moeite met denken en concentreren) te verlichten met fibromyalgie vaak ervaring.
Aan de horizon
Onder nieuwe medicijnen die worden onderzocht voor de behandeling van fibromyalgie is natriumoxybaat (Xyrem), ook bekend als GHB. Dit depressivum van het centrale zenuwstelsel is momenteel goedgekeurd voor de behandeling van narcolepsie, maar heeft veelbelovend getoond voor pijnverlichting en een beter functioneren bij patiënten met fibromyalgie. Een aanvraag voor goedkeuring werd op 15 december 2009 ingediend bij de FDA.
Ten slotte bevelen artsen, naast voorgeschreven medicijnen, vaak aan andere therapieën voor pijnbehandeling te onderzoeken. Tot de meest effectieve behoren therapeutische massage en myofasciale afgifte, een gespecialiseerde techniek die wordt gebruikt om de spanning in het lichaam te verminderen, wat spierongemak kan helpen verlichten en spasmen kan verminderen.
Bron: http://www.everydayhealth.com
