Via- Fibro Treating
Fibromyalgie is zonder twijfel een van de meest mysterieuze en toch meest pijnlijke ziekten die er zijn. Decennialang hebben medische onderzoekers en professionals onderzoek gedaan naar de oorzaak van de aandoening, die wordt gekenmerkt door wijdverbreide pijn in het hele lichaam, vermoeidheid gedurende de dag, moeilijk slapen ‘s nachts, angst en in sommige gevallen zelfs depressie.
Het laatste onderzoek naar fibromyalgie heeft enkele verrassende en onverwachte resultaten opgeleverd, voornamelijk met betrekking tot afwijkingen in het zenuwstelsel. Het is gebleken dat mensen met fibromyalgie perifere neuropathie hebben, en dit lijkt te ondersteunen dat fibromyalgie een neuropathische pijnziekte is.
Beschadiging van perifere zenuwen
Dit onderzoek werd uitgevoerd door te kijken naar monsters in de huid van fibromyalgiepatiënten en vervolgens de monsters te vergelijken met huidmonsters van mensen die niet de diagnose van de aandoening hadden. Er werd ontdekt dat de fibromyalgiegroep beschadigde perifere sensorische zenuwen vertoonde. Meer studies zijn afgesloten met dezelfde resultaten.
Dit laatste onderzoek roept de vraag op of mensen met fibromyalgie ook een verminderde perifere sensorische zenuwen hebben. Maar het onthult wel dat er zeker een belangrijke link is tussen de twee, en het is aannemelijk dat als iemand een verminderde perifere sensorische zenuwen heeft, ze ook gediagnosticeerd kunnen worden met fibromyalgie.
Er zijn echter andere symptomen van fibromyalgie die geen symptomen zijn in een aangetaste perifere sensorische zenuw. Terwijl mensen met fibromyalgie de brandende zenuwpijn van verminderde perifere sensorische zenuwen zullen voelen, zullen die met verminderde sensorische zenuwen misschien niet de diepe weefselpijn van mensen met fibromyalgie voelen.
Dit heeft ertoe geleid dat veel medische professionals en onderzoekers de conclusie hebben getrokken dat zenuwbeschadiging misschien niet de oorzaak is van de pijn en symptomen van fibromyalgie, en dat fibromyalgie in plaats daarvan het gevolg kan zijn van problemen in de vezels van de spieren en pezen.
Mensen met verminderde perifere sensorische zenuwen zullen wijdverspreide pijn in hun hele lichaam hebben, maar onderzoek heeft ook het feit opgeleverd dat mensen die officieel zijn gediagnosticeerd met fibromyalgie ook melding hebben gemaakt van kleine vezelpijn, ook wijdverspreid door hun hele lichaam.
Daarom leidde de diagnose van verminderde perifere sensorische zenuwen bij mensen met fibromyalgie alleen medische en wetenschappelijke onderzoekers ertoe om nog moeilijker naar een andere oorzaak te zoeken, wat op zijn beurt zou leiden tot een reeks verschillende behandelingen. Deze andere oorzaken omvatten diabetes of een immuunziekte. De resultaten toonden een sterke correlatie tussen zenuwvezelbeschadiging en fibromyalgie.
Als gevolg hiervan rijst de vraag of het al dan niet identificeren van de oorzaak van verminderde perifere zenuwen al dan niet zou leiden tot het vinden van de oorzaak bij fibromyalgiepatiënten, en vervolgens ook het vinden van de oorzaak van fibromyalgie en alle behandelingen die nodig zouden zijn om dat te verhelpen probleem. Veel medische onderzoekers lijken te denken dat we de pijn en symptomen van fibromyalgie kunnen verbeteren als we ook de oorzaak van verminderde perifere zenuwen vinden.
Andere medische professionals en onderzoek nemen een sterke houding aan tegenover de andere kant van dit argument. Zelfs als de wetenschap zinvol is in het nieuwe onderzoek, betekent dat dan echt dat we ook verschillende veranderingen in behandeling voor mensen met fibromyalgie kunnen vinden? De kans bestaat dat zenuwbeschadiging fibromyalgie volgt in plaats van fibromyalgie na de zenuwbeschadiging. Dus zelfs als de oorzaken van verminderde perifere sensorische zenuwen niet het antwoord zijn op het vinden van de oorzaak van fibromyalgie, dan wat is het?
Het antwoord zou kunnen liggen in de vezels van de huid die de sensorische zenuwen verbinden met de bloedvaten. Veel van ons bloed zit vol in onze handen en voeten als de rest van ons lichaam het niet nodig heeft. Maar wanneer we fysieke activiteiten of oefeningen uitvoeren, stuurt het brein signalen naar welke delen van het lichaam bloed nodig hebben. Het probleem dat hier kan optreden is wanneer de bloedvaten geblokkeerd zijn om bloed naar de spieren te sturen, wat resulteert in wijdverspreide spierpijn door het hele lichaam en immense vermoeidheid.
Veel mensen met verminderde perifere zenuwbeschadiging voelen deze pijn niet, hoewel mensen met fibromyalgie dit zeker wel doen en het onderzoek heeft een sterke link opgeleverd tussen zenuwen en fibromyalgie. Fibromyalgie kan worden veroorzaakt door een aantal verschillende factoren, waaronder trauma, stress of letsel, maar het bewijs zoals onthuld door onderzoek lijkt te concluderen dat vezelneuropathie een van de oorzaken is.
Vezel Neuropathie
Onderzoek door het Albany Medical College in New York lijkt ook de fiberneuropathie te ondersteunen. Bloedvaten zijn belangrijk voor het reguleren van de lichaamstemperatuur en de bloedtoevoer naar de spieren tijdens lichaamsbeweging en lichaamsbeweging. Maar wanneer deze vezels vernauwen, remt het de bloedstroom en dat is uiteindelijk de oorzaak van de wijdverspreide pijn in de spieren. Wat is er nog unieker aan het verband tussen fibromyalgie en vezelneuropathie?
Van patiënten met fibromyalgie is aangetoond dat ze aanzienlijk veranderde vezels hebben zoals ze in monsters worden aangetroffen, in tegenstelling tot mensen die geen fibromyalgie hebben. Vezelneuropathie kan ook de manier beïnvloeden waarop mensen op verschillende temperaturen reageren, wat ook het verband tussen vezelneuropathie en fibromyalgie ondersteunt, omdat mensen met fibromyalgie gewoonlijk ook niet goed reageren op extreme warme of koude temperaturen.
Het bewijs zoals verzameld door onderzoek heeft het alleen maar duidelijker gemaakt over de sterke correlatie tussen veranderde vezelneuropathie en fibromyalgie bij patiënten. Het is ook zeer waarschijnlijk dat de immense vermoeidheid van patiënten met fibromyalgie te wijten is aan het feit dat de spieren niet genoeg bloed krijgen. Medische onderzoekers zijn optimistisch over de nieuwe informatie die ze hebben ontdekt, maar geven ook toe dat er meer tests moeten worden uitgevoerd voordat ze definitieve conclusies op papier kunnen trekken.
Maar voor nu kunnen we tot de conclusie komen dat veranderingen in het zenuwstelsel in het ergste geval bijdragen tot de ontwikkeling van fibromyalgie in ten minste enige vorm. En hopelijk kunnen we de oorzaak van beide en vervolgens de juiste behandeling vinden.
