Fibromyalgie is de op één na meest voorkomende reumatische aandoening achter osteoartritis en wordt,
hoewel nog steeds veelal verkeerd begrepen, nu beschouwd als een levenslange aandoening van het zenuwstelsel die verantwoordelijk is voor de versterkte pijn die door het lichaam schiet in diegenen die er last van hebben.
Daniel Clauw, MD, hoogleraar anesthesiologie aan de universiteit van Michigan, analyseerde vandaag de neurologische basis voor fibromyalgie op een plenaire toespraak tijdens de jaarlijkse wetenschappelijke bijeenkomst van de American Pain Society.
“Fibromyalgie kan zowel als een afzonderlijke ziekte worden beschouwd en ook als een gemeenschappelijke laatste route van centralisatiepijn en chronificatie.
De meeste mensen met deze aandoening hebben levenslange verhalen over chronische pijn in het hele lichaam, “zei Clauw. “De aandoening kan moeilijk te diagnosticeren zijn als iemand niet bekend is met klassieke symptomen, omdat er geen enkele oorzaak is en er geen externe symptomen zijn.”
Clauw legde uit dat de pijn van fibromyalgie meer afkomstig is van de hersenen en het ruggenmerg dan van delen van het lichaam waar iemand perifere pijn kan ervaren.
Aangenomen wordt dat de aandoening verband houdt met veranderingen in de manier waarop de hersenen pijn en andere sensorische informatie verwerken.
Hij zei dat artsen zouden moeten vermoeden bij patiënten met multifocale fibromyalgie (meestal musculoskeletale) pijn die niet volledig wordt verklaard door een blessure of ontsteking.
“Omdat pijnwegen door het hele lichaam worden versterkt bij patiënten met fibromyalgie, kan pijn overal voorkomen,
dus chronische hoofdpijn, viscerale pijn en sensorische hyperrespons komen vaak voor bij mensen met deze pijnlijke toestand, “zei Clauw.
“Dit betekent niet dat de perifere nociceptieve input niet bijdraagt aan de pijn die wordt ervaren door patiënten met fibromyalgie,
maar ik voel meer pijn dan normaal zou worden verwacht van de mate van perifere input.
Mensen met fibromyalgie en andere pijntoestanden die worden gekenmerkt door sensibilisatie zullen pijn ervaren van degenen die de aandoening niet hebben, zouden een aanraking kunnen beschrijven, “voegde Clauw eraan toe.
Vanwege de oorsprong van het pijnstelsel, het centrale zenuwstelsel van fibromyalgie,
zei Clauw dat opioïdebehandelingen of andere narcotische analgetica meestal niet effectief zijn omdat ze de activiteit van neurotransmitters in de hersenen niet verminderen.
“Het is niet aangetoond dat deze medicijnen effectief zijn bij patiënten met fibromyalgie
en er zijn aanwijzingen dat opioïden fibromyalgie en andere gecentraliseerde pijntoestanden zelfs kunnen verergeren,” zei hij.
Clauw adviseert artsen om farmacologische behandelingen te integreren, zoals gabapentinoids, tricyclics en selectieve serotonineheropnameremmers,
met niet-farmacologische benaderingen zoals cognitieve gedragstherapie, lichaamsbeweging en stressvermindering.
“Soms overtreft de omvang van de respons op behandeling voor eenvoudige en goedkope niet-farmacologische therapieën die van geneesmiddelen,” zei Clauw. “Het grootste voordeel is de functie,
die het hoofddoel zou moeten zijn van de behandeling voor het verbeteren van elke chronische pijntoestand. De meerderheid van de patiënten met fibromyalgie kan een verbetering van hun symptomen zien en een normaal leven leiden met de juiste medicijnen en een uitgebreid gebruik van niet-medicamenteuze therapieën. “
